อา...เครื่องคอมของผมมาวางไว้บนโต๊ะทำงานเรียบร้อยแล้ว..
แต่เมื่อผมเปิดเครื่องและคลิ๊กที่อินเตอร์เน็ตมันกลับ....
Cannot Find Sever
อ๊ากกกกกกก ผมจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีอินเตอร์เน็ต
.................................
วันจันทร์...วันที่ผมรอคอยวันที่โรงเรียนใหม่ของผมเปิดเรียนภาคฤดูร้อน
และโรงเรียนของผมก้ออยู่ระหว่างอัสสัมศึกษาและอัสสัมคอนแวนต์
คุณคงรู้ใช่มั้ยว่าผมเรียนโรงเรียนอะไร ?...แน่นอนว่ามันคือโรงเรียน
ชายล้วน "อัสสัมชัญบางรัก" นั่นเอง
.................................
วันที่ 1 (ตอนที่ 1)
กริ๊งงงง
เสียงนาฬิกาปลุกของผมดังขึ้นหน้าปัดบอกว่าเป็นเวลา 6.00 นซึ่งผมควรจะตื่อนได้แล้ว...
เอาละเรื่องนี้มันไร้สาระเกินไปหน่อยเรามาเข้าเรื่องเลยดีกว่า
.............................................
เมื่อผมทำกิจธุระส่วนตัวเสร็จผมก้อเดินออกมาจากห้องของคอนโดแห่งหนึ่งและผมก้อไม่เคยลืมที่จะขอตังค์แม่เด็ดขาด ทั้งๆที่ผมมีตังค์เก็บกว่า 6000 พันบาท (เยอะมั้ยเนี่ย) แล้วก้อลงลิฟท์ไป
...เอี๊ยดดด..ปึง..
เสียงของรถเมลล์มาจอดที่ป้ายรถเมลล์ซึ่งเป็นสาย 1 สายที่ผมต้องไปและกลับอยู่เป็นประจำ
"แกร้ง ๆๆๆๆ"
เสียงของกระเป่ารถเมลล์กำลังเขย่ากระบอก(ไม่รู้ว่าใช่ป่ะ)ที่ใส่ตังค์ของเขาอยู่เมื่อเห็นดังนั้นผมจึงรีบหยิบเหรียญให้เขาไปเป็นเงิน 10 บาท50ตังค์(ไมรู้ว่า 50ตังค์มันมาได้ไงนะ)
และกระเป๋ารถเมลล์ก้อทอนเงินให้ผมมา
.......ซักพักต่อมา( 1ชม.).........
ไม่นะ...รถติดไฟแดงมานานกว่า 1 ชม.(พึ่งรู้ว่ากรุงทพมันรถติดนานขนานี้อ่ะ บ้านนอก)ซึ่งตอนนี้ผมติดอยู่ที่สะพานตากสิน...และมีรถไฟฟ้าบีทีเอสด้วย(แล้วจะบอกทำไมฟะ)เมื่อเห็นท่าไม่ดีตอนนี้นาฬิกาข้อมือของผมแสดงเวลา 7.50 น ผมจึงลงจากรถและวิ่งไปอย่างสุดชีวิตราวกับว่าถ้าหยุดไปอาจจะโดนสัตว์ประหลาดบ้าเลือดเขมือบเอา
...................................................................................................
เธเนเธฒเธ 
