ทีนี้เรามาดูฉบับเต็มจาก ไร้สาระนุกรมพิเดีย [url]
http://th.uncyclopedia.info/wiki [/url] กันเต๊อะ
แอ๊บแบ๊ว เป็นคำวิเศษณ์ที่กำลังนิยมในหมู่วัยรุ่นตอนนี้ ซึ่งต่างกันเพียงเส้นกั้นบางๆ
กับคำว่า กระแดะ เป็นคำที่ได้ถูกบันทึกลงในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน และ
เป็นที่ฮือฮามาก ซึ่งใน ไร้สาระนุกรมพิเดีย ยังระบุเคล็ดลับ "แอ๊บแบ๊ว" อีกว่า เป็นอา
การทางจ(ริ)ตชนิดหนึ่ง มักเกิดขึ้นในเพศหญิงช่วงแรกสาวเป็นต้นไป แต่ตอนนี้เริ่ม
ลุกลามในผู้ชาย กะเทย และเพศใกล้เคียง มีอาการควบคู่ไปกับการแสดงออก
ทางอวัยวะต่างๆของร่างกาย ได้แก่
1.ดวงตา จากที่เคยมี ลูกตาขนาดปกติไม่ว่าขนาดใดก็ตาม คนที่ "แอ๊บแบ๊ว" จะมีดวง
ตากลมบ้องแบ๊ว เกิดประกายวิบวับขึ้นมาอย่างหาสาเหตุไม่ได้ (สันนิษฐานว่าเป็นที่มา
ของคำว่าแอ๊บแบ๊วนั่นเอง) ถ้านึกภาพไม่ออก แนะนำให้ไปดูเอ็มวีเพลง ปู ของเนโกะ
จั๊มพ์ โดยเฉพาะภาพตอนสองสาวเล่นกับกล้อง นั่นแหละคืออาการแอ๊บแบ๊ว ส่วน
อุปกรณ์เสริมความแบ๊วในข้อนี้ ได้แก่ ที่ดัดขนตา,มาสคาร่าและอายไลเนอร์ ที่จะช่วย
ขับให้ตาแบ๊วขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ เดี๋ยวนี้มีคอนแท็คเลนส์ ประเภทเพิ่มขนาดลูกตาดำ
ด้วย อวัยวะข้างเคียงที่จะมีผลกระทบคือ คิ้ว ที่จะเลิกขึ้นนิดๆ หัวคิ้วจะหดเข้าหากัน ทำ
ให้คนแอ๊บแบ๊วมีสีหน้าดูสงสัย ไร้เดียงสาอยู่ตลอดเวลา
2.แก้ม แก้มป่องเป็นอาการแอ๊บแบ๊วอันดับสองที่ขาดไม่ได้ ลำพังคนที่แก้มป่องเป็น
ธรรมชาติถือเป็นโชคดี แต่สำหรับคนที่แก้มตอบ โหนกปูด กรามสองข้างทำมุมฉากซึ่ง
กันและกัน จะได้เห็นอาการพยายามอมลมไว้ในปาก แล้วดันกระพุ้งแก้มให้ป่องออกมา
จนกระทั่งดูน่าหยิกเล่น คนที่แอ๊บแบ๊วจนชำนาญขนาดแก้มที่ป่องกำลังดีดูน่ารัก แต่สำ
หรับแอ๊บแบ๊วมือใหม่หลายคนพลาดแก้มป่องเป็นปลาทองรักเร่
3.ปาก สาวแอ๊บแบ๊วจะถูกกำหนดให้มีริมฝีปากบนบางๆ แล้วยกเชิดขึ้นจนเห็นฟันคู่หน้า
นิดๆ แบบอั้มพัชราภา/แตงโม/เมย์พิชนาฏ/ กิ๊บซ่า กิ๊บซี่ เกิร์ลลี่เบอรี่และดาราอีกเป็น
สิบคน ที่ถ่ายรูปลงหนังสือกี่เล่มๆ ก็ทำปากแบบเดิมได้ตลอดเวลา ส่วนริมฝีปากล่าง
ขณะแอ๊บแบ๊วนั้นมีข้อบังคับว่า ห้ามเผยอออกมาจนห้อยย้อย แต่ต้องเกร็งไว้นิดๆ เบะ
คางให้ดูคล้ายแอบงอนใครมา ทีเด็ดคือต้องยิงมุมปากให้เบี้ยวไปข้างที่ถนัดข้างใดข้าง
หนึ่งพอประมาณหน้าแบ๊วที่ออกมาจะดูแก่นเซี้ยวแสนซน และทำให้แอบคิดไปเองได้
ว่า "ตอนนี้เราหน้าเหมือนโฟร์แล้วล่ะตะ เอง.." อย่าลืมรักษารูปปากไว้ตลอดเวลาที่พูด
คุยด้วยนะคะ เสียงที่ออกมาจะได้อ้อม แอ้ม พูดไม่ชัด
4.เสียง เสียงเป็นอาการทางกายภาพข้อสุดท้าย ของการแอ๊บแบ๊ว เสียงมาตรฐานการ
แอ๊บแบ๊วคือเสียงเล็กๆ อู้อี้นิดๆ อ้อนหน่อยๆ และทำอย่างไรก็ได้ให้ผิดอักขระวิธีให้มาก
ที่สุด เช่น ใช่ไหม เป็น ชิเมะ? / ชิป้ะ? / ชิม้า? ,คือว่า,เอ่อ เป็น คึ่ บั่บ / คึ่แบ๊บ /
เอิ่ม / อึ่มมม , อะไรน่ะ เป็น อึ่หล่ายอ้ะ? เป็นต้น ส่วนตัวอย่างประโยคการพูดแอ๊บ
แบ๊ว เป็น "ฮั้ย! สัสดีแกร..มะได้เจ๊อกึนนานม๊ากกก คิดถึ่งซูดซู๊ดดด ไปกินค๊าวที้
ซึ่หย่ามกึนเมะ เด๋วพี๊..ชายเราป้ะส่งแหละ"
เธเนเธฒเธ 
